دانلود مقاله رشته علوم سیاسی

حکومت مندی بوستان سعدی و بررسی فرضیه تکنولوژی مرکز ثقل فلسفه سیاسی

 
چکیده
حکومت مندی شیوه بررسی احتمالات کنش و رفتار آدمی در محیط سیاسی و کنترل کردن آنها می باشد. روش های علمی در علوم سیاسی اغلب از دیدگاه مارکسیستی، ساختاری و کارکردی سنت حکومت مندی در ایران را مورد واکاوی قرار می دهند. نظریه های استبداد ایرانی، زوال و گسست اندیشه سیاسی در ایران، تصلب سنت و ناخودآگاه تداومی ریاکارانه در این دسته جای می گیرند. 
 
در این مقاله قصد نویسندگان آن است تا با روش شناسی کیفی و برساخته ای برآمده از سنت اندرزنامه ای حکومت مندی در عرفان ایرانی، به نقد عملی این سه روش شناسی بپردازند و انگاره ها و سازه های هفت گانه معناگرای سعدی را با مطالعه موردی و تحلیل محتوای بوستان سعدی واکاوی نمایند. سازه های معناگرای حکومت مندی سعدی را در مدل شبانی و اندرزنامه نویسی با توجه به سنت ادبیات فارسی در هفت سازه معنایی در جهت اعمال کردن و محدود کردن قدرت به ترتیب زیر مورد نقد و بررسی قرار می دهیم:
 
1)- حکومت مندی شبانی در آرمان مشروعیت مردمی - مردم مداری 2)- غایت کیفی حکومت مندی 3)- اعمال قدرت مطلوب حکومت در ارتباط با تفکیک طبقات – اقناع داخلی 4)- شهرت و وجهه حکومت مندی از خارج 5)- کنترل قدرت با قدرت و فرهنگ سازمانی ضوابطی 6)- صفات عملیاتی شده کارگزاران حکومتی 7)- مراقب و تنبیه در اندرزنامه نویسی مردمی.
در فرجام نوشتار نیز با توجه به جایگاه متنی تاریخی سعدی  و روش شناسی اندرزی مردمی او برای اعمال قدرت و محدود کردن قدرت، فرضیه تکنولوژی مرکز ثقل فلسفه سیاسی بررسی می شود و نقص موردی روش های کارکردی، زوالی، مارکسیستی و گسست سنت، با شاهکار سعدی نتیجه گیری می شود. 
 
 
واژگان کلیدی:

سازه های معناگرا

حکومت مندی متافیزیکی

معناگرایی سیاسی سعدی

 
 
مقدمه
 حکومت مندی دقیقا به اعمال کردن و محدود کردن قدرت در جامعه بشری می اندیشد (Dean,1999:73-98). فکر کردن عملی و استراتژیک در باب بازی های قدرت در سطوح ریز و کلان، موضوع حکومت مندی است (Dupont,2001:125). شناسایی، تجزیه و تحلیل و پیش بینی رفتار سیاسی رعیت، توده و شهروند در اجتماع سیاسی با ترسیم درجات احتمال، سیاست را به لحاظ خط و مشی عمومی – عملی و تدبیر مصلحت گرایانه ای سوق می دهد که همیشه در خرد علم سیاست در مورد آن صحبت می شود (آرکلگ،1383 :329).
 
از منظر الگوهای حکومت مندی ای که به شرقی ها نسبت داده می-شود(Dean,1999:73)، نام گذاری الگوی شبانی برای ایران بسیار به کار رفته است. الگوی شبانی بر اساس حاکم مطلقه ای است که به نحو استبدادی بر گوسفندان خود حکم می راند و وظیفه سلامت جسمی، ذهنی و دنیا، آخرت آنها را برعهده دارد (فیرحی،1385: 132). خداوندسالاری و امتداد قدرت خداوند عالم و غنی خود را به صورت سایه او در امر حکومت مندی نشان می دهد (جاوید،1388: 68). جلوه های عصبیت قبیله ای و فرهنگ جنگ، قتل و نبود امنیتی که ابن خلدون ترسیم می کند حکومت مندی استبدادی ای را در ایران ترسیم می کند. ناخودآگاه قومی و سبک زندگی ای که عابدجابری بر اساس خوانش غنیمت، قبیله و عقیده دینی برای اعراب ترسیم می کند (جابری)، چندان به الگوهای حکومت مندی ایرانی حتی آنزمان که تحت حاکمیت دستگاه خلافت بود درنمی آید.
 
 زبان و اندیشه ایرانی آنطور که بی من متفکر ساخت گرای زبان فارسی می گوید همیشه خاصیتی جادوگرانه داشته است و با شعبده های درونی خویش استقلال و اندک امید خردگرایانه ملی ایران را در ابعاد گوناگون پاسداری می کرده است (بی من،1381: 84). از منظر رویکردهای مادی، ساختاری، علمی و روابط علی و معلولی واقع گرا نمی توان پیچیدگی های زبانی و فرهنگ سیاسی ایرانی را در قالب حکومت مندی درک کرد چرا که سطوح مقاومت زبانی و هویتی ایرانیان و در نهایت معرفت های عملی خلق شده تداومی از خرد مزدایی به فرهنگ شیعی (رضایی راد،1378) و از فرهنگ فره به فرهنگ ولایت (دهقان،1383: 187) سازه هایی را در شکل سامان دهی به قدرت سیاسی ترسیم کرده است که تنها با رویکردها و روش های معناگرا و سازه ای قابل تجزیه و تحلیل می باشد (کربن،1382: 19).
 
 
فهرست مطالب

سازه های معناگرا در حکومت مندی بوستان سعدی 1

چکیده 2
واژگان کلیدی 3
بیان مسئله 3

نقدی معناگرا بر روش شناسی های کلان بررسی اندیشه سیاسی در ایران 6

1) حکومت مندی شبانی در آرمان مشروعیت مردمی - مردم مداری 10
2) غایت کیفی حکومت مندی 12
3) اعمال قدرت مطلوب حکومت در ارتباط با تفکیک طبقات – اقناع داخلی 14
4) شهرت و وجهه حکومت مندی از خارج 16
5) کنترل قدرت با قدرت و فرهنگ سازمانی ضوابطی 18
6) صفات عملیاتی شده کارگزاران حکومتی 20
7) مراقب و تنبیه در اندرزنامه نویسی مردمی 23
فهرست منابع 27